تاریخچه تلویزیون در ایران
حبیب ثابت ، یکی از بزرگترین استادان ایران ، اولین ایستگاه تلویزیونی را در ایران ایجاد کرد و بدین ترتیب تاریخ تلویزیون در ایران را آغاز کرد. اولین ایستگاه تلویزیونی در سال 1336 به نام تلویزیون ایران در تهران فعالیت خود را آغاز کرد. تقریباً دو سال بعد ، او تلویزیون دوم خود را از دست داد. برنامه های پخش شده توسط این ایستگاه ها عمدتا شامل برنامه های مسابقه ای و همچنین برنامه های آمریکایی دوبله شده به فارسی است.
این ایستگاه توسط یک آمریکایی به نام ونس هالک اداره می شد که پیش از این مدیر یک ایستگاه تلویزیونی در بغداد و پیش از این مدیر بخش رنگ NBC بود. در اوایل تلویزیون ایران ، بسیاری از شرکت های غربی و تراشه های آبی ، مانند RCA ، General Tire ، Pepsi-Cola ، Otolith ، Pressure و Volkswagen به عنوان حامی مالی پشتیبانی می شدند.
علی رغم حمایت شرکت های بزرگ ، تلویزیون ایران در سال 1341 اعلام کرد که نزدیک به 70 میلیون ریال سرمایه از دست داده است. دارندگان این شبکه سعی کردند آن را به دولت بفروشند. اما دولت قبلاً راه اندازی شبکه تلویزیونی خود را آغاز کرده است. این شبکه تلویزیونی جدید با نام تلویزیون ملی ایران از سال 1344 شروع به کار کرد. پس از آزمایش های مختلف ، برنامه های پخش شده در نوروز سال 1345 آغاز شد. یکی از اولین برنامه هایی که در هفته اول به صورت آنلاین پخش شد ، جشن تولد محمدرضا شاه در ورزشگاه امجدیه بود. در سال 1350 ، این شبکه با رادیو ایران ادغام شد و سازمان ملی رادیو و تلویزیون ایران را ایجاد کرد.
تلویزیون ایران چند سال پیش در سال 1347 ملی شد. در آن زمان ، دولت این شبکه را رقیب جدی شبکه خود می دانست ، بنابراین این شبکه را به قیمت 20 میلیون تن از سبط خریداری کرد. این در شرایطی بود که سبت 70 میلیون تومان برای راه اندازی شبکه خود هزینه کرد. در سال 1976 ، 70 درصد از مردم کشور قادر به دریافت سیگنال های تلویزیونی بودند و ایران از نظر مناطق تحت پوشش تلویزیون یکی از کشورهای پیشرو در آسیا بود.
همچنین بخوانید:
رزولوشن 8K چیست؟ درباره کیفیت 8K بیشتر بیاموزید
تاریخچه تلویزیون رنگی در ایران از دهه 1950 آغاز شد. از سال 1977 ، همه برنامه ها به صورت رنگی پخش می شوند. اما پیش از آن چندین برنامه رنگی از جمله بازی های آسیایی 1974 پخش شد.
پس از انقلاب 1957 ، سازمان ملی پخش ایران نام خود را به سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران تغییر داد و تا امروز برنامه های مختلفی را از ده ها شبکه تلویزیونی و رادیویی پخش می کرد.
امروزه شبکه های تلویزیونی اینترنتی و سایر فن آوری های اشتراک مطالب آینده تلویزیون های سنتی را تهدید می کنند و مخاطبان آنها رو به کاهش است. هنوز مشخص است که تلویزیون قادر خواهد بود خدماتی مانند Netflix و سایر فناوری ها را مدیریت کند.